Σύμφωνα με την μυθολογία ο διπλός πέλεκυς επινοήθηκε από τον Κουρίτη μεταλλουργό Λάβρανδο, εξού και ο όρος ”Λάβρυς” ο οποίος είναι λυδοκαρικής προέλευσης και σημαίνει διπλός πέλεκυς. Στην Καρία λάτρευαν τον Δία Λαβρανδέα που είχε ιερό στους πρόποδες του όρους Λάτμος,ο οποίος κρατούσε με το ένα χέρι στη θέση του σκήπτρου ένα διπλό πέλεκυ.Ο διπλός πέλεκυς στη Μινωική Κρήτη είναι το κύριο θρησκευτικό σύμβολο,όπως ο Σταύρος στο χριστιανισμό.Ο διπλός πέλεκυς είναι η ενσάρκωση της Μητέρας Θεάς και απεικονίζεται στους πεσσούς στις κρύπτες των ιερών.
Οι πεσσοί αυτοί είναι χαρακτηριστικοί στην ανεικονική λατρεία της Μητέρας Θεάς την πρωτομινωική περίοδο.Ο διπλός πέλεκυς είναι σύμβολο της ενωμένης δύναμης του Ήλιου και της Σελήνης,του Ουρανού και της Γης,της Παραγωγικής και της Γονιμοποιούσας Δύναμης της φύσης.Αντιπροσωπεύει την ιερή ένωση του Ουράνιου Θεού και της Γήινης Θέας ως σύμβολο ιερού γάμου.Στη Μινωική λατρεία κατά την τέλεση των Μεγάλων Μυστηρίων το σημαντικότερο στάδιο μύησης είναι η απόκτηση από τους μύστες του Χρυσού Διπλού Πέλεκυ που συμβολίζει την ιερή ένωση της Μητέρας Θεάς με το νεαρό Θεό της Βλάστησης.Η λέξη ”Λαβύρινθος” σχετίζεται με τον όρο ”Λάβρυς” και σημαίνει” Οίκος του Λαύριος” όπως ονομάζονταν το ανάκτορο της Κνωσού.
Στη Μινωική Κρήτη ο διπλός πέλεκυς- λάβρυς συμβολίζει την Βασιλική και τη θρησκευτική εξουσία πού είχε ο Μίνωας και είναι σκαλισμένος στους τοίχους του ανακτόρου της Κνωσού,γεγονός που υποδηλώνει την προέλευση του όρου ”λαβύρινθος” .Στην Ανατολική Πτέρυγα του ανακτόρου ,στο Μέγαρο του βασιλιά ,βρίσκεται η αίθουσα των Διπλών Πελέκεων στους τοίχους της οποίας είναι χαραγμένα αυτά τα σύμβολα. Ο διπλός πέλεκυς χρησιμοποιείται από τους Μινωίτες ως τελετουργικό αντικείμενο στην θυσία των ταύρων,ώς ορειχάλκινο εργαλείο και όπλο. Εντυπωσιακοί είναι οι ορειχάλκινοι και χρυσοί διπλοί πελέκεις που βρέθηκαν στις Μινωική έπαυλη στο Νίρου Χάνι και στο σπήλαιο του Αρκαλοχωρίου..